სამშენებლო სფეროს სპეციალისტები საქართველოში, განსაკუთრებით, თბილისში, ე.წ., "ხრუშჩოვკების" საკითხს მწვავე პრობლემად მიიჩნევენ და ამგვარ ბინებში მცხოვრები მოქალაქეების უსაფრთხოებას ეჭვქვეშ აყენებენ.
საქართველოში ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელებისას თუ მისი დასრულების შემდეგ გამოვლენილი ხარვეზები არახალია. სამშენებლო სფერო ექსპერტები უკვე წლებია ამ კუთხით, კერძოდ, სამუშაოების შემსრულებლის, პროექტის, ექსპერტიზის, შესრულებული სამუშაოს ჩამბარებლისა თუ სამუშაოებზე ზედამხედველობის არარსებობის პრობლემებზე საუბრობენ, თუმცა კონკრეტული დამნაშავის პასუხისმგებლობის საკითხი ფაქტობრივად, დღემდე არ დამდგარა.
როგორც ასოციაციის "მშენებლობა ფალსიფიკაციის გარეშე" თავმჯდომარე ანზორ საკანდელიძე Report.ge-ს უცხადებს, აუცილებელია "ხრუშჩოვკების" ჩანაცვლება, თუმცა ექსპერტი ეწვის ტავლით უყურებს იმას, რამდენად მოხერხდება მისი ჩანაცვლება ხარისხიანი და მედეგი ნაგებობებით. საკანდელიძე განმარტავს რომ სამსენებლო სფეროში ისეთი განუკითხაობაა, შესაძლებელია ერთი პრობლემის ნაცვლად მეორეს წინაშე აღმოვჩნდეთ.
"ერთია, რომ არ არსებობს ნება "ხრუშჩოვკების" პრობლემის მოგვარების, მეორეა, რამდენად აქვს ჩვენს სამშენებლო ინდუსტრიას იმის პოტენციალი, რომ ეს საკითხი ჯეროვნად მოაგვაროს. უბედურება ის არის, რომ მშენებლობის ხარისხზე პასუხისმგებელი პირი არც კია გამოკვეთილი. როგორც წესი, ყველა სამუშაო, იქნება ეს სამშენებლო, სარემონტო თუ სხვა, ტენდერზე გადის და სამუშაოების შემსრულებელი კომპანია ამ გზით ირჩევა. თუმცა, ჩვენთან „სატენდერო მაფია“ მოქმედებს და სატენდერო თანხის გარკვეული ნაწილი სწორედ მას მიაქვს. შედეგად კი, მშენებლებს აღარ ჰყოფნით თანხა, რომ სამუშაოების ხარისხიანად შეასრულონ,“- აღნიშნა საკანდელიძემ.
მისივე თქმით, პირველ რიგში საჭიროა, მერიამ საკუთარი სამშენებლო კომპანია დააარსოს, რის შემდეგაც სხვადასხვა ხარვეზებსა თუ დარღვევებზე პასუხისმგებელი თვითონ მერია იქნება.
მშენებლების არაკვალიფიციურობაზე საუბრობს ექსპერტი სამშენებლო სამართალში უჩა ზაქაშვილიც.
„სამსენებლო ნებართვების გაცემა არასრული მოკვლევის საფუძველზე ხდება, ამიტომაც ეს სფერო ყოველდღიურად სხვადასხვა პრობლემას აწყდება. ხან აღმოჩნდება, რომ სამუშაოები ვერ აკმაყოფილებს სტანდარტებს, ხან მშენებლობებზე ადამიანები იღუპებიან და ა.შ. შესაბამისად, ვფიქრობ რომ აუცილებელი და საჭიროა, სახელმწიფომ ამ სფეროს მიმართ დამოკიდებულება გაამკაცროს და გარკვეული სტანდარტები დააწესოს. რაც შეეხება ხრუშჩოვკებს, მათი თანამედროვე და მარალსტანდარტული კორპუსებით ჩანაცვლება ბევრ სიკეთეს მოგვცემს. ამით ტერიტორიები გამოთავისუფლდება უსახური ავტოფარეხებისგან, გამოიცვლება კომუნიკაციები, 20-დან 45%-მდე გაიზრდება გამწვანება, კვარტლები დაიყოფა საინვესტიციო პაკეტებად, რაც მოგვცემს საშუალებას, შევქმნათ სრულიად ახალი საცხოვრებელი უბნის კონცეფცია და ე.წ. „ხრუშოვკებში“ მცხოვრებლების ჩართულობით გაკეთდება შეთავაზებები ინვესტორებისთვის!“-აღნიშნა ზაქაშვილმა Report.ge-სთან საუბრისას.
ცნობისთვის, ე, წ., "ხრუშჩოვკა" ნიკიტა ხრუშჩოვის (საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი 1953-1964 წლებში) პერიოდის 3-5-სართულიანი პანელებიანი ან აგურის საყოფაცხოვრებო ბინების კომპლექსებია, რომლის პროექტიც მართალია არქიტექტორ ვიტალი ლაგუტენკოს ეკუთვნის, თუმცა ხალხში მას დღემდე "ხრუშჩოვკის" სახელით მოიხსენიებენ. პროცესი ისეთი სწრაფი და ეკონომიური აღმოჩნდა (ხარისხს არავინ ჩიოდა), რომ ამ ტიპის ბინების მშენებლობა მთელ საბჭოთა კავშირში დაიწყეს, რაც თითქმის 1980-იანი წლების ბოლომდე გაგრძელდა. ამ ტიპის სახლში ჭერი 2, 5 მ-ს არ აღემატებოდა, შიდა კედლებს ხმის ცუდი იზოლაცია ჰქონდა. ამ სახლებში არ იყო ლიფტი. როგორც უკვე აღვნიშნეთ, "ხრუშჩოვკების" პირველი სერია საბინაო პრობლემის დროებით გადასაწყვეტად შეიქმნა და 25 წელზე იყო გათვლილი, თუმცა ბევრი მათგანი დღემდე ფუნქციონირებს. ხოლო "მყარი" "ხრუშჩოვკების" სერია 50 წელზე იყო გათვლილი, გამოკვლევით დადგინდა, რომ დროული კაპიტალური რემონტის შემთხვევაში, მათი რესურსის გახანგრძლივება 150 წლამდე იყო შესაძლებელი. ადრეულ პროექტებს კრამიტის ან შიფერის გადახურვები ჰქონდა. გვიანდელ პროექტებში სახლებს სახურავები შეუცვალეს, რასაც ზედ საიზოლაციო მასალა ჰქონდა მოყრილი, სხვენს კი მცირე ზომის სავენტილაციო ნახვრეტები გაუკეთდა. საქართველოში 90-იან წლებში მოსახლეობამ ამ ტიპის საცოვრებელ სახლების თვითნებური მიშენება-მოშენაბა-დაშენება დაიწყო. რითაც საბჭოთა არქიტექტურის "შედევრი" კიდევ უფრო დამახინჯდა, რის მაგალითებსაც ქალაქში თითქმის ყოველ ფეხის ნაბიჯზე საკმარისად ვაწყდებით.
ბელა გელაშვილი
ავტორი